پلی اورتان

پلی اورتان ها از ترکیب  ماده از گروه استرها و دی ایزوسیانات بدست می آید که در تهیه اسفنجها، الیاف مصنوعی، رنگها، چسبها، روکش ها و الاستومرها بکار برده می شود.

مشخصات :از بارزترین خصوصیات این گروه مقاومت در برابر سایش و ضربه پذیر بودن می باشـــد. خواصیت الاستیسیته مقاومت حرارتی 80 – 100 درجه کاربرد: ساخت قالبهای الاستیکی، الگوبرداری از سطوحی که نیاز به وضوح کامل دارند، مدل ســازی، الگوسازی،راپید پروتوتایپ ، مراحل کم فشار در قالبهای تزریقی، قالبهای مقاوم در برابر کشش، شبیـــه سازی ترموپلاستیکی مانند پلی پروپیلن ها، وکیوم کستینگ های سنگین و بزرگ، مدل های بسیارشـفاف ،الگوبرداری از سطوح صاف ؛ تكثیر قالبهای بتنی و سرامیكی؛ قالب گیری برای مدلهایی كه تكــثیر جزئیات درآنها اهمیت دارد ساخت نمونه مستر ؛ ساخت نمونه اصلی برای قالب های وكیوم فرمینــــگ ؛ ساخت قالب با مقاومت های سایشی بالا ساخت قالب های بزرگ و کوچک و ساخت قالبهای سریع تنظــیم شده جهت ریخته گری های بزرگ و ضخیم. 

• کاربرد:انواع اورینگ و پکینگ
• انواع سرند
• انواع پرون قالب  

چگونگی تولید و تاریخچه پلی یورتان PU:

پلی یورتان ها خانواده ای از کوپلیمرهای بلوکی هستند که دارای گروه یورتان می باشند. این پلیمر برای اولین بار در سال 1937 توسط اتو بایر (Otto Bayer)کشف شد و بعد از آن این ماده به دلیل داشتن خواص ویژه پیشرفت بسیار زیادی را در صنایع مختلف داشت. این پلیمر در ابتدا از واكنش دی ایزوسیانات آلیفاتیک با دی آمین تولید شد اما چون به شدت آبدوست بود نمی توانست به عنوان پلاستیک یا فیبر مورد استفاده قرار گیرد. واكنش بین دی ایزوسیانات های آلیفاتیک و گلیکول ها منجر به تولید پلی یورتانی با خصوصیات پلاستیکی و فیبری گردید. به دنبال آن، با استفاده از دی ایزوسیانات آروماتیک و گلیکول های با وزن مولکولی بسیار بالا، پلی‌ یورتانی به دست آمد كه خانواده مهمی از الاستومرهای ترمو پلاستیک به شمار می رود.
کوپلیمرهای بلوکی پلی یورتان دسته مهمی از خانواده الاستومرهای گرمانرم را تشکیل می دهند. این پلیمرها از بلوک های تکراری و پشت سرهم تحت عنوان بخش های سخت و نرم تشکیل شده اند. بخش نرم معمولاً پلی استر، پلی اتر یا پلی آلکیل دی ال با وزن مولکولی بین 500 تا 5000 است. بخش سرد معمولاً یک دی ایزو سیانات آروماتیکی بوده که همراه با یک دی ال یا دی آمین با وزن مولکولی کم به نام زنجیر افزاینده (Chain Extender) واکنش می دهد تا الیگومر (یعنی چیزی بین پلیمر و مونومر) آروماتیکی یورتان یا یورتان اوره با وزن مولکولی بین 300 تا 3000 تشکیل شود. ایزو سیانات ها در ترکیب اولیه پلی یورتان ها قادرند با بسیاری از گروه های عاملی فعال واکنش دهند و ترکیبات متنوعی را ایجاد نمایند در نتیجه خواص پلی یورتان ها بسیار متفاوت است و از مواد ترموست بسیار سخت تا الاستومرهای نرم تغییر می كند. پلی اورتان به شکل دانه های مکعب به رنگ شیری موجود است و قابلیت مخلوط شدن با رنگ دانه های مختلف را دارا است. چون نسبت به پلی آمید جذب رطوبت آن کمتر است بنابراین از لحاظ عایق بودن نسبت به پلی آمید بهتر است.

برای سنتز پلی یورتان از ایزوسیانات های آلیفاتیک و آروماتیک استفاده می شود. حضور ایزوسیانات آروماتیک در قسمت سخت زنجیره پلیمر باعث سفت تر شدن زنجیره و افزایش نقطه ذوب پلیمر می گردد. دی ایزوسیانات های آروماتیک و پلیمرهای ساخته شده از آن ها تا حدودی در برابر نور ناپایدار هستند و با گذشت زمان تغییر رنگ می دهند، اما پلی یورتان ساخته شده از ایزوسیانات های آلیفاتیک علاوه بر پایداری بیشتر در مقابل نور، در برابر تجزیه شدن در آب (هیدرولیز شدن) و تخریب در اثر حرارت نیز مقاومت زیادی از خود نشان می دهند. متأسفانه در کنار این بهبود خواص، خواص مکانیکی این مواد کاهش می یابد.

زنجیر افزاینده ها را می توان به دو گروه تقسیم بندی کرد: دی ال ها و دی آمین های آروماتیک و آلیفاتیک. به طور کلی مواد تشکیل شده با زنجیر افزاینده های آلیفاتیک نرم تر از انواع آروماتیکی هستند. این زنجیر افزاینده ها برای طویل تر کردن قسمت سخت، افزایش چگالی پیوند های هیدروژنی و وزن مولکولی پلی یورتان استفاده می شوند.

پلی ال هایی که در سنتز پلی یورتان ها مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: پلی استرها، پلی اترها، پلی کربنات ها، هیدروکربن ها، و پلی دی متیل سیلوکسان ها، و اما رایج ترین آنها پلی اتر یا پلی استر با وزن مولکولی بین 400 تا 5000 می باشند. پلی یورتان های سنتز شده از پلی استر خواص فیزیکی نسبتاً خوبی از خود نشان می دهند، هر چند در این پلی یورتان ها بر اثر تجزیه شدن در آب، اتصالات استر مستعد شکست می شوند. پلی یورتان های بر پایه اتر در مقایسه با پلی یورتان های پلی استری مقاومت نسبتاً بالاتری در برابر تجزیه شدن در آب و شکست از خود نشان می دهند. همچنین وقتی پایداری محیطی مدنظر باشد پلی آلکیل گلیکول ها جایگزین مناسب تری برای پلی اترها و پلی استرها هستند.
انواع پلی یورتان ترموپلاست و ترموپلاستیک الاستومر در دستگاه های تزریق، اکسترود و کستینگ (Casting) شکل می پذیرند، لازم به ذکر است که کاربرد های پلی یورتان ترموپلاستیک الاستومر (ترمو پلاستیک یورتان TPU) برای جایگزینی با انواع لاستیک ها در حال افزایش چشمگیری است). پلی اورتان های ترموست معمولاً در حضور رطوبت پخت می شوند و به عنوان چسب و رزین های پایه روکش ها نیز به کار می روند. همچنین پلی یورتان به صورت فوم هایی (اسفنج هایی) با چگالی متنوع نیز تولید می شود که کاربرد های بسیاری در صنایع مختلف از جمله ساختمان، خودرو و هواپیما دارد، یکی از کاربردهای ویژه این پلیمر در سیستم های فوم درجا (Foam In Place) می باشد که در آن دو ماده شیمیایی واکنش دهنده درست قبل از انجام واکنش در اطراف یک شیئ پاشیده می شوند تا از آن محافظت کنند اجزای مخلوط شده در عرض چند ثانیه تشکیل فوم می دهند و در نهایت کل سطح محصول پوشانده می شود.
پلی اورتان ها به شکل های مختلف از جمله فوم های نرم، فوم های سخت، الاستومرها، ترموپلاستیک الاستومرها، رزین، رنگ، پوشش و … در دنیا کاربرد دارند.

یکی از کاربردهای پلی اورتان، استفاده به عنوان پوشش لوله های مدفون در خاک با هدف حفاظت در برابر خوردگی می‌باشد. پلی‌یورتان مورد استفاده در این روش، از نوع ۱۰۰٪ جامد و با مواد اولیه ۲ جزئی است ولی نبایستی چسبندگی زیادی به سطح لوله از این پوشش توقع داشت. پلی اورتان‌ها در شرایط کاربری خاص مانند دمای بالای خط لوله و یا تعمیرات پوشش اصلی کاربرد دارند و کمتر به عنوان پوشش اصلی خطوط انتقال استفاده می‌شوند. استفاده از پوشش‌های پلی‌یورتان جهت پوشش داخلی خطوط انتقال کاربرد بسیار محدودی داشته و به علت آزادکردن ترکیبات سمی ایزوسیانات جهت پوشش داخلی توصیه نمی گردد.

پلی یورتان در صنعت پزشکی:

در اواخر سال 1980 تعدادی از دانشمندان پلیمر و شیمی، ساختار و مورفولوژی سطح پلی اورتان ها را مورد بررسی قرار دادند و به تدریج روش هایی را جهت پوشش دهی سطح به کمک پیوند هایی از مواد دیگر به پلی یورتان ها، با هدف بهبود خونسازگاری و افزایش کاربرد آن در پزشکی ابداع کردند که کاربردهای پلی اورتان را در پزشکی به شدت افزایش داد. در صورتی که از پلی اترها به عنوان پلی ال، در سنتز پلی‌یورتان استفاده شود، پلی یورتان‌های زیست تخریب پذیر تهیه می‌شود که به طور مثال در کانال هدایت بازسازی عصب، ساختارهای قلبی –عروقی، بازسازی غضروف مفصل ومنیسک زانو، برای تعویض وجایگزینی استخوان اسفنجی، در سیستم‌های رهایش کنترول شده دارو و برای ترمیم پوست کاربرد دارد.

کاربرد های پزشکی پلی اورتان:

با استفاده از پلی اترها به عنوان پلی ال، در سنتز پلی یورتان می توان کاشتنی های طولانی مدت تهیه نمود، این پلیمر به دلیل سازگاری بیومتریال های ساخته شده از آن با بدن انسان و داشتن بار منفی، آب گریزی، مورفولوژی مناسب (از جهت صافی سطح)، سازگاری با مواد زیست تخریب پذیر، خونسازگاری بالایی دارند و این امر سبب استفاده گسترده آنها در صنایع پزشکی شده است که از مهم ترین کاربردهای آن می توان به قلب مصنوعی، کلیه مصنوعی، ریه مصنوعی، هموپرفیوژن، لوزالمعده مصنوعی، فیلترهای خونی، عروق مصنوعی، بای پس سرخرگ ها یا سیاهرگ ‌ها، بطن مصنوعی قلب، بالن های داخلی آئورت و آنژیوپلاستی، کاشتنی های دندان و لثه، حی مشکل بیماری های ادراری، ترمیم زخم، رساندن یا خارج كردن مایعات، نمایش فشار عروق، مسدود کردن عروق، جراحی عروق آئورت و كرونری، دریچه های قلب مصنوعی، غشاهای همودیالیز، سیستم های نوین رهایش دارو كاربرد دارند.
همچنین می توان آن را برای ساخت کانال هدایت بازسازی عصب، ساختارهای قلبی ـ عروقی، بازسازی غضروف مفصل و مینیسک زانو، برای تعویض و جایگزینی استخوان اسفنجی و برای ترمیم پوست به كار برد.

ورق پلی اورتان

برای اولین بار در ایران و با تکیه بر دانش ملی، های پلیمر توانست با فعالیتی وسیع و دانش بنیان، تولید ورق های پلی اورتان با برند پلی اورتان های پلیمر (hi polymer-pu) و با استفاده از بهترین مواد اولیه اروپایی را برای صنعت کشور به ارمغان بیاورد.

پلی اورتان از جمله مواد پلیمری پرکاربرد در صنعت کشور می باشد که های پلیمر با تکیه بر دانش بومی و سال ها تجربه مهندسان ایرانی برای اولین بار اقدام به تولید انبوه ورق های پلی اورتان با برند HI POLYMER نموده است.

HI POLYMER-PU به شکل ورق و برای تولید قطعات مختلف صنعتی به کار می رود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول با ما در ارتباط باشید: 09120595977